Ik heb het lang uitgesteld, maar vandaag heb ik het toch uitgevoerd. Ik heb eindelijk de schoorsteenveger gebeld. Komt er niet van als je weet dat je er voor thuis moet blijven. Nu was ik thuis en ik hoopte dat ze toevallig net een gaatje hadden. Ik had vandaag vette mazzel. Ze waren net in de buurt.
Helemaal precies zoals in Dickens z’n tijd was het niet: ze kwamen met twee en ze waren niet besmeurd met roet. Geen schoorsteenkogel met borstel. Gewoon Haags.
Ik ben een klant met ervaring. Een van hen gaat naar het dak. De ander blijft bij de open haard. Dus ik heb ze beide objecten gewezen. Degene die het dak op moest was blij dat hij te maken had met een stevige brandladder. De ander vroeg of ik oude kranten voor hem had. Dat had ik al eerder meegemaakt.
De vorige keer, een jammerlijke 6 jaar geleden, was me die vraag al gesteld. De onderste man bekleedt dan met de kranten de open haard, die uiteraard uit is. Maakt een prop en stopt die in het rookkanaal. Luistert vervolgens naar boven: Is het deze? NEU! Is het deze? JA! Er kwam toen een dwarreltje roet naar beneden, en terecht in de prop kranten. Het oordeel was dat het niet veel langer had moeten duren en dat ze geen dag later hadden moeten komen.
Ik was gewaarschuwd.
Na het JA kwam er een touw naar beneden met aan het eind een stuk dubbelgeslagen ketting onderaan. En tot mijn verbazing een hoop twijgjes. Stokjes. Takjes. Uit een boom.
Mijn eerste reactie was: “ZO!”
Maar meteen viel me op dat ze niet beroet of verbrand waren. Was de vogel nog maar vanochtend begonnen met het bouwen van z’n nest? Dat vroeg ik ze nog, maar dit zagen ze wel vaker. Rotvogels toch ook.
De man van het dak kwam de kamer in met de mededeling dat ik “op zeker de haard maar niet meer moest aan doen”. Hij had in zijn handen een enorm stuk keramische schoorsteen, afgebroken. Dat kwam doordat er geen regenkap meer op de schoorsteen zat en daardoor konden regen en vorst de hele schoorsteen aantasten. Je hoeft hem nog maar een keer aan te steken en de hele binnenkant stort naar beneden.
Maar heel toevallig had hij laatst een regenkap teruggehaald bij een klant die niet betaalde. Dan was ie niet 195, maar 150 euro. En om die binnenkant te stutten had hij een metalen pijp liggen. Voor de terloops genoemde prijs van 210 euro.
Ik zal het es met mijn huisbaas overleggen.
Maar ik ga eerst een bezoekje aan het dak brengen.
Wordt vervolgd
