Vier mannen
maandag 29 november 2010
Nieuw Zuur
Misschien is het bij veel kijkers al ingeburgerd, maar ik blijf het gek vinden: Schermen die heel Buck-Rogers-achtig omhoog schuiven, Eva Jinek die alleen voor deze uitzending een zwart pruikje draagt. En ik dacht steeds dat het een flauwe grap was van die Rutger dinges en die andere oproerkraaier van PowNews, maar zelfs bij NieuwsUur hebben ze het ook al over [NieuwZuur].
En hoezo is het logo directe familie van een ter ziele gegane zoekmachine?
Ik vertrouw het niet helemaal. Ik vermoed een complot. Er klopt iets teveel niet.
zondag 14 november 2010
Bijsluiter met bijwerkingen
Patiënten die met elk vraagje over hun medicijnen naar hun dokter rennen kosten teveel tijd en geld. Daarom is de bijsluiter in de loop der jaren steeds verder verbeterd. Dat scheelt een hoop.
Laatst moest ik mij 6 weken lang injecteren met Fraxiparine. Dat is om stolsels in de bloedvaten tegen te gaan. Die kunnen ontstaan wanneer de doorstroming gehinderd wordt door een “immobiel been als gevolg van een gipsondersteuning”. Ik had mijn been in het gips dus. Trombose lag op de loer.
De injectie moest direct in een huidplooi van de buik worden gegeven, links of rechts van de navel. Doorgaans ging dat redelijk pijnloos en zonder gevolgen. Het prijzige spul deed vermoedelijk zijn werk. Maar soms kwam de dosering niet helemaal goed aan en bleef de plek van injecteren gevoelig en ontstond er zelfs een verharding onderhuids. Maar ik ben een stoere patiënt, schrik niet snel van zoiets. Hoort er allemaal bij. Maar ik was wel een kleine beetje bezorgd. Gelukkig bestaat de bijsluiter, met al zijn geruststellende wijsheid.
“Zelden allergische reacties, zoals eurythemen, asthma bronchiale, koorts, collaps en vaatkrampen. Ook zelden voorkomend zijn angioneurotisch oedeem en reversibele eosinofilie.”Dat had ik gelukkig niet. Vaatkrampen klinken niet uitnodigend. Verder zoeken.
“Onverwacht optredende huidnecrose op de plaats van de injectie kan in zeldzame gevallen voorkomen , voorafgegaan door purpura of erythemateuze plaque; geïnfiltreerd en pijnlijk, al dan niet met algemene verschijnselen. Als dit zich voordoet, is het noodzakelijk de behandeling onmiddellijk te staken.”O. Eh. Kalm blijven. Niet in paniek raken. Dit heb ik niet. Toch? Wat is dat: purpura? En huidnecrose? Gelukkig is alles ook zonder medisch woordenboekje online te vinden:
Purpura: Niet wegdrukbare roodheid, berustend op erytrocyten extravasatie. Hematologische of vasculaire oorzaak.
Erythemateuze plaque: Vier à 10 dagen na starten van de behandeling treedt eerst een goed afgelijnde, pijnlijke, erythemateuze "plaque" op, die in enkele uren evolueert tot purpura, bloedende loslating van de huid en/of centrale necrose. Wanneer huidnecrose optreedt, is het belangrijk de bloedplaatjes te doseren.
Huidnecrose: Doordat de bloedtoevoer is verstoord, krijgt het weefsel niet voldoende zuurstof, het sterft af. De huid gaat rotten en wordt uiteindelijk zwart. Zoek medische hulp voor het zover is. Necrose is onomkeerbaar en dus erg gevaarlijk. Dood is dood.“...Goedemorgen, poli Orthopedie? Mag ik van u dokter De Boer?”
maandag 30 augustus 2010
De kleren van de keizer
We vinden het lekker om dom te blijven. Da's makkelijk en vertrouwd. En wie weet is het ook wel onze de bron van alle motivatie. Om domheid te bestrijden moet je - helaas - je kop gebruiken. De hele ontwikkeling tot de homo erectus naar sapiens sapiens is een opeenstapeling van domheden. En jammer genoeg kunnen we d'r bar weinig aan doen. "Geen mens is intelligent genoeg om zijn eigen domheid te begrijpen" vermeldt de 'Encyclopedie van de Domheid', de eindeloze monografie van Patafysicus Matthijs van Boxel. Klare taal. We zijn allemaal dummkopfs en er zijn er maar een paar die dat in de gaten hebben. Zoals dat kleine menneke in de Kleren van de Keizer.
Argumenten zijn aan de echte domkop niet niet besteed. Daar houdt ie niet van. Hij heeft zin aan verteerbare kost, hapklare brokken die hem en zijn companen worden voorgeschoteld. Zelfgenoegzaam wentelt hij zich in dommigheden en trivialiteiten. Lekker makkelijk. Benader de domkop niet teveel met nuances, feitelijkheden, alternatieven, omwegen, lastige paden. Dan wordt hij lastig, wellicht agressief. In het ergste geval riposteert ie met een snedig argumentum ad hominem, of een 'ad baculum'. Bats.
Het enige dat je als domkop kunt proberen is af en toe een ladder pakken en over de schutting kijken. Om te zien welke plek wij met onze zotskappen innemen. Daar is natuurlijk enorm veel door slimme mensen over geschreven, maar dat is aan mij domkop niet besteed. Ik hou meer van simpele plaatjes. De zon en de planeetjes, mooi op een rijtje. Met die joekel van een zon. Prachtig.
maandag 9 augustus 2010
Lovin’ You
Als het in je kop zit is het er echt niet meer uit te rammen. Al sinds 1974 blijft het overal ter wereld in hoofden hangen. Ook nu zit het weer in een tv-reclame voor een bakkerij. Maar gelukkig is het ook nog een leuk vrolijk liedje. Stuk beter dan iets van Frans Bauer. Want dit is een leuk, vrolijk, lief liedje. Romantisch. En een net liedje ook nog.
O ja? Neen. Het is een vies liedje. Laatst was ‘t op de radio en ik hing van schrik bijna in de vangrail. Luister maar eens goed. Rond 1min40 laat Minnie Riperton haar ware aard horen. Ze heeft het niet over kussen. Daar kon ze zeker in 1974 over zingen. Geen probleem. Lovin’ you wordt nooit meer hetzelfde.
Minnie mag erg trots zijn op deze nummer 1-hit. Ze begon haar carrière als danseres en bleek ook nog eens een hele zuivere stem te hebben. Waarmee ze maar liefst 5 octaven kon halen. Da’s enorm. Probeer het zelf maar es.
Helaas heeft de wereld niet erg lang kunnen genieten van haar talent, want op haar 31ste liet ze het leven in LA. In de armen van haar man. Romantisch. Op haar grafsteen staan twee regels uit haar grootste hit gegraveerd. Net zoals in onze oren.
O ja? Neen. Het is een vies liedje. Laatst was ‘t op de radio en ik hing van schrik bijna in de vangrail. Luister maar eens goed. Rond 1min40 laat Minnie Riperton haar ware aard horen. Ze heeft het niet over kussen. Daar kon ze zeker in 1974 over zingen. Geen probleem. Lovin’ you wordt nooit meer hetzelfde.
Minnie mag erg trots zijn op deze nummer 1-hit. Ze begon haar carrière als danseres en bleek ook nog eens een hele zuivere stem te hebben. Waarmee ze maar liefst 5 octaven kon halen. Da’s enorm. Probeer het zelf maar es.
Helaas heeft de wereld niet erg lang kunnen genieten van haar talent, want op haar 31ste liet ze het leven in LA. In de armen van haar man. Romantisch. Op haar grafsteen staan twee regels uit haar grootste hit gegraveerd. Net zoals in onze oren.
vrijdag 25 juni 2010
Uitstervende ambachten, Modern Times 1
Je mist ze. De encyclopedieverkopers komen niet meer aan de deur. Het is stil. Niemand belt meer aan om de 24-delige Winkler Prins aan te schaffen. In aanbetalingen. Of in een koop! Dan ben je echt rijk!
Nee, als je een internetverbinding hebt. Dan ben je pas rijk. We zoeken alles op, op internet. Wil je een beetje autoriteit, dan ga je te rade bij Wikipedia. Wil je alles, nee, echt alles over films weten, dan weet je dat imdb.com je alles en dan ook alles voorschotelt. Inclusief alle versies trailers, filmposters en foto’s van de acteurs, nu en toen.
Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met voorbeelden. Maar dat doe ik niet. Tenminste niet nu. Dat doen we in etappes.
Dus vanaf nu: Uitstervende ambachten.
Deze aflevering gaat over platenwinkels. In dit geval Plato. Plato Den Haag. Want uniek in zijn soort.
Plato Den Haag is van oorsprong een zelfstandige platenzaak, waar je informatie kunt inwinnen over de nieuwste, maar zeker ook de oudste releases kunt vinden. Het personeel is muziekfreak. Lees High Fidelity van Nick Hornby en je weet ‘t.
Plato Den Haag was een vreemde eend in de bijt. Zij waren de eersten in de Plato-clan in Nederland die de website prominent als publiciteitsmiddel inzetten, inclusief een online luisterpaal voor nieuwe of goeie ouwe muziek. En je kon er online cd’s kopen. De schijfjes that is, niet als mp3. De rest in de Plato-groep vond dat zeer onverstandig. De Haagse Plato moest zoch wel afscheiden om met de tijd mee te gaan.
Uiteindelijk volgde de rest in de familie ook. Onder de naam Platomania.
Nog maar een paar jaar geleden had Plato Den Haag twaalf mensen in dienst. Niet continu in de winkel, maar men kon er goed van leven.
Laatst was ik weer bij Plato, in de Schoolstraat. Ik heb even staan kletsen met Harry Hoving, de oprichter. Hij vertelde me enigszins bedrukt dat ze binnenkort een uitverkoop gingen houden. Een faillissementsuitverkoop. Een icoon dreigde te verdwijnen! Je eigen High Fidelity-store zou niet meer zijn. Het was onvermijdelijk. Ik heb uit solidariteit een hoop cd’s gekocht. Met korting. Dat wel. Ik mocht ze niet eens meer tegen de originele prijs aanschaffen. Het was voorbij. Het personeel zit nu in de ww. Dankzij breedband. Dankzij illegaal downloaden. Maar vooral dankzij de grote spelers in de markt. MediaMarkt, Bol.com, FreeRecord Shop. Hoewel die laatste ook behoorlijk zwaar weer ondervindt. Die zoeken nu vooral hun heil in dvd’s en games. Maar of dt lukt..? Allemaal hebben ze last van iTunes. Convenient, betaalbaar, maar zonder het schijfje. Je koopt een bestandje. Ok, maar dan wel van je favoriete artiest. Zonder door de regen te hoeven. En je schaft zo wel veel meer muziek aan. Ik wel. Die ik nooit op cd gekocht zou hebben. Vanwege de prijs. En de convenience… Luie moderne generatie…
Plato huisde jarenlang op hun riante plek in de Schoolstraat, waar ook regelmatig in de etalage bands hun nieuwe album doopten met een live optreden. In 2009 is Plato kleiner gaan wonen. Een zevende van hun oude oppervlak. Het mocht niet baten. In dat kleine zaakje zit nu de Ledergigant. Die zaten ook een heel stuk ruimer. In dezelfde straat. Hoe lang zal het leder het uithouden?
Plato Den Haag. Rust In Vrede. We hebben allemaal bijgedragen aan je ondergang. Het spijt ons. Het is de vooruitgang. Tegelijkertijd voelen we de achteruitgang.
woensdag 12 mei 2010
Arty farty
Mijn broer vroeg mij of ik misschien was getransformeerd in een fietsenfetisjist. Toegegeven, beeldende kunst, dansende kunst en andere kunst die als zodanig fungeert heeft mij altijd weinig gedaan. Muziek als wat voor uiting dan ook doet mij wel altijd veel maar dat terzijde. Maar laat ik beginnen bij het begin.
Ergens vorig jaar werd mijn aandacht getrokken door het Volkskrant magazine waarin een pracht van een fiets stond afgebeeld. Het was een waarachtig simpel ontwerp. Zoals dat vaker gaat in drukke levens heb ik het magazine dezelfde dag nog bij het oud papier ten ruste gelegd. Vervolgens heb ik mij het afgelopen jaar zo nu en dan gestort op het zoeken naar het merk van deze fiets en een plaatje. Het zat nog wel in mijn hoofd maar begon toch rap te vervagen. Ik kan u nu melden: de fiets is gevonden. En daarnaast ook fietsen van een andere fietsenmaker.
Om terug te keren naar mijn opmerking aan het begin van dit stukje: veel kunstzaken zijn mij vreemd maar ik kan zomaar helemaal wild van een bepaalde vormgeving worden. Ik wil het hebben en aan de muur hangen. Desnoods. Kijk even mee.
www.bertellibici.com
www.vanmoof.com/vanmoof-no3
vrijdag 30 april 2010
Devaluatie onderscheiding
Ditmaal geen afbeelding, geen foto. Geen eer voor een bepaald persoon.
Het heeft blijkbaar Hare Majesteit behaagd om 's lands meest misselijkmakende relnicht te onderscheiden. Met een Lintje in de Orde van Oranje Nassau. Ik heb er amper woorden voor. Voornamelijk walging. Hoe kunnen we onze Koningin nog serieus nemen als zij deze giftige roddelteef eert voor zijn werk en -misschien nog wel erger- voor verdiensten voor de musicalwereld?
Bah. Bah. Bah.
Het heeft blijkbaar Hare Majesteit behaagd om 's lands meest misselijkmakende relnicht te onderscheiden. Met een Lintje in de Orde van Oranje Nassau. Ik heb er amper woorden voor. Voornamelijk walging. Hoe kunnen we onze Koningin nog serieus nemen als zij deze giftige roddelteef eert voor zijn werk en -misschien nog wel erger- voor verdiensten voor de musicalwereld?
Bah. Bah. Bah.
Abonneren op:
Posts (Atom)